A necesidade de aliviar a carga de traballo dos xulgados e tribunais e de atopar vías máis adecuadas para resolver os conflitos entre particulares e empresas impulsaron a creación de vías alternativas para a resolución de conflitos, entre outras, a mediación.  Aínda que a mediación é un proceso pouco utilizado polos cidadáns, cada vez son máis os españois que recorren a ela polas súas vantaxes, entre as que destaca a súa rapidez, que permite aos cidadáns resolver conflitos en poucas semanas, cando a media por vía xudicial é de 9 meses. A mediación pódese aplicar a todo tipo de controversias entre particulares e empresas e é moito máis económica que o procedemento xudicial, xa que non se incorre en custos, nin en taxas xudiciais, nin nunha posible condena en costas.

Segundo apuntou José María Graiño Ordoñez, notario de Caldas de Reis e mediador, "a mediación é un método non adversarial, que permite a resolución de conflitos de maneira pacífica, a través do diálogo entre as partes, onde o mediador, como terceiro neutral e experto na xestión da comunicación e facilitador do diálogo, acompáñalles e asiste para que eles mesmos atopen as solucións máis óptimas e beneficiosas , cun acordo mutuo que se axuste aos seus intereses e necesidades reais”

Ademais, engadiu que “as empresas deben estar provistas de métodos alternativos que permitan unha xestión, administración eficiente e resolutivas dos conflitos, e entre estes a mediación preséntase como un dos máis idóneos. Para poder aplicala, o idóneo sería incluír cláusulas de sometemento a mediación nos contratos con provedores e outras empresas e no caso de que esta vía fracase, recorrer á arbitraxe. Tamén se pode incluír nos status, pactos parasociales ou nos protocolos familiares”.

Pola súa banda, a notaria da Coruña e mediadora María José Gil Caballero explicou que fai o mediador e como o fai, destacando a importancia de indagar intereses subxacentes e as súas diferenzas coas "posicións", así como a importancia da xeración de opcións e alternativas de ganancias mutuas, o que implica que os criterios para o acordo son máis amplos que a solución que ofrece un xuízo ou a arbitraxe, por ser adaptados ao que as partes necesitan.

Por último, Gil Caballero expuxo as vantaxes da mediación para as empresas e ademais da súa rapidez e o aforro de custos, destacou a confidencialidade da mediación e o control sobre o resultado. O mediador non impón un acordo, o que implica un maior grao de cumprimento e por tanto maior seguridade.

Ao tratarse dun proceso voluntario, para que a mediación iníciese, require que ambas as partes póñanse de acordo en optar por esta vía. Tamén pode iniciarse unilateralmente, pero una das partes deberá convidar á outra formalmente mediante un centro de mediación ou un notario mediador. O notario ha de estar formado adecuadamente como mediador para desempeñar esta función.

Os notarios, funcionarios públicos, aos que o Estado atribúe a función de dar fe pública e controlar a legalidade, reúnen moitas das características inherentes á mediación: preparación xurídica, independencia, imparcialidade ou garantes da seguridade xurídica.